Kum Oyunu Terapisi (Kum Tepsisi Terapisi)

Kum oyunu terapisi ile ilgili çalışmalar yaklaşık olarak 100 yıllık bir tarihe sahiptir. Özellikle çocukların duygusal ve davranışsal problemlerini tanıma ve tedavi etme amacıyla yaygın olarak kullanılan kum oyunu terapisi, günümüzde farklı birçok alanda kullanılmaktadır. Örneğin, kum oyunu terapisi; ayrımcılık, şiddet ve savaş görmüş çocuklarda ikincil koruma yöntemi olarak (Hunter 1997, Porat ve Meltzer 1998), mülteci çocukların duygusal sorunlarını anlamada (Almqvist ve Brandell-Forsberg 1995), okul öncesi dönemdeki çocukların bir travma ya da kayıpla ilgili duygularını sözsüz olarak ifade etmesini sağlamada (Cook ve ark. 2005) ve okullarda bireysel danışma süreci (Van Dyk ve Wiedis 2001) gibi çeşitli alanlarda kullanılmaktadır. Ayrıca klinik alandaki kullanımları dışında, özellikle okullarda görev alan psikolojik danışmalar için bu tekniği kullanmanın öğrencileri tanıma ve öğrencilerin kendilerini sözel olarak ifade edemedikleri zaman kum oyunu gibi etkinliklerle ifade etmelerine olanak sağlamasının faydalı olacağı vurgulanmaktadır (Van Dyk ve Wiedis 2001)

1950’lerde Karl Jung’un öğrencilerinden Dora Kalff, Lowenfeld ile çalışmaya başlamış ve Jung kuramıyla Lowenfeld’in “Dünya Tekniğini” sentezleyerek, bu yeni oluşan tekniği çocuklarla yaptığı psikoterapötik çalışmalarda kullanmaya başlamıştır. Bu süreç içinde, “Kum oyunu” (Sandplay) terimi de ilk kez Kalff tarafından kullanılmaya başlanmıştır (Boik ve Goodwin 2000).

Bu noktadan sonra kum oyunu terapisinin gelişimi oldukça hızlı olmuştur. Bugün, dünyanın birçok yerinde Dora Kalff’in kum oyunu terapisi yaygın olarak kullanılmakta ve her yıl yapılan konferans ve çalışma grupları aracılığıyla da kum oyunu terapisinin kullanım yelpazesi genişlemektedir.

Kum oyunu terapisi, danışanların dünya görüşlerinin küçültülmüş bir versiyonunu oluşturmak için minyatür figürler, kum tepsileri ve bazen su kullandıkları dinamik bir süreçtir. Kum tepsisi sözsüz bir araç olduğundan, dilin ötesine geçen yaşantıya ulaşabilir. Kum tepsisinde dışavurumcu oyun aracılığıyla düşünceler ve duygular somut bir şekilde ortaya konur. Böylece danışanlar, deneyimlerini kontrol ederek, düzenleyerek ve birleştirerek yansıtabilirler. Kum oyunu terapisinin kullanım alanları oldukça geniştir. Bunların başında çocuklar gelmektedir. Oyun çocukların doğal ortamlarının ana bir parçası olduğu için, kum oyunu terapisi çocuklarla sıkça kullanılmaktadır. Çocuklar, özellikle güçlü duygular yaşadıklarında, neler olduğunu anlamaya, bir şeyleri düzenlemeye ve sağ-beyin duygularını adlandırmak için onlara sol-beyinlerini kullanmalarına yardım edecek birisine ihtiyaç duyarlar. Böylece, bu duygular ile etkili bir şekilde başa çıkabilirler. Kum tepsisi terapisinin yaptığı şey de tam olarak budur. Hem sol hem de sağ hemisferimizi kullanarak, kum terapisinin özgür ve korunaklı alanında kendimizi ve dünyamızda olup bitenleri anlamamıza izin verir.

Kum Terapisi özellikle 8 yaşından itibaren çocuklarda, ergenlerde ve yetişkinlerde kullanılabilir. Arketipler, bilinçaltı süreçler üzerinden işleyen derin bir terapi çeşidi olduğu için psikoterapide psikotik durumlar hariç tüm sorun alanlarında rahatlıkla kullanılabilir. Bu terapi diğer terapi yöntemleri ile aynı zamanlı olarak da kullanılabilir.

Kaynak: Oyun Terapisi, Kapsamlı Teori ve Uygulama Rehberi (David A. Crenshaw, Anne L. Stewart)

Gülşen Yıldırım

Aile Danışmanı /Oyun Terapisti